Do właściciela nowojorskiego cyrku zgłasza się Żyd.
Czym mogę panu służyć?
Panie dyrektorze, mam dla pana atrakcyjny numer!
W moim programie są tylko atrakcyjne numery, nie potrzebuję jakichś dodatkowych…
Ale mój jest jedyny w swoim rodzaju!
Koniec końców dyrektor zgadza się, aby gość zademonstrował w jego gabinecie swój atrakcyjny numer. Żyd wprowadza psa, zwykłego kundla, każe mu służyć i ustawia mu na głowie papugę. Kakadu otwiera dziób i wygłasza bezbłędnie monolog z drugiego aktu Hamleta.
Dyrektor jest oczarowany:
Angażuję pana, i to natychmiast!
Panie dyrektorze — powiada nowo zaangażowany. — Ja jestem uczciwy Żyd i muszę pana uprzedzić, że ten numer polega na pewnym triku.
Na jakim triku?
Papuga wcale nie mówi!
Jak to. nie mówi?
To pies jest brzuchomówcą!
Motel i Kopel spotykają się po kilku latach niewidzenia. Motel, zainteresowany losami dawno nie widzianego przyjaciela, pyta:
Jak ci się powodzi?
Ani dobrze, ani źle. Można wytrzymać.
Co chcesz przez to powiedzieć?
Trzy lata temu spalił się mój dom…
Spalił się dom? To źle!
Nie jest tak źle! Odebrałem asekurację i wystawiłem sobie nowy, piętrowy.
To dobrze!
Nie jest jeszcze tak dobrze… Dwa lata temu umarła mi
żona,
Umarła żona? To źle!
Nie jest jeszcze tak źle! Po roku ożeniłem się z młodą, ładną dziewczyną…
To dobrze!
Nie jest jeszcze tak dobrze. Naprzeciw mnie mieszka oficer dragonów. A gdy wyjeżdżam do Warszawy, to on przesiaduje u mojej żony…
Oj, taka hańba, taki wstyd! To źle!
Uczeń jaszybotu powiedział raz do kolegi:
Wiesz, po długich rozmyślaniach doszedłem do wniosku, że najdziwniejszym napojem na świecie jest szklanka kawy.
Dlaczego szklanka kawy?
Najpierw wsypuje się do niej kawę, żeby była czarna. Potem dolewa się mleka, żeby była biała, Potem dodaje się cykorię. żeby była gorzka, a następnie sypie cukier, żeby była słodka W końcu ogrzewa sio ją, żeby była gorąca, a potem dmucha na nią. żeby była zimna.
Menachem Levy na krótko przed wybuchem drugiej wojny światowej zdecydował się opuścić Trzecią Rzeszę i prawie bez środków do życia znalazł się w Londynie. Parę lat po wojnie, wędrując po stolicy nad Tamizą, spostrzega nagle eleganckiego pana, który wychodzi z luksusowej willi i kieruje kroki do otwartego cadillaca z szoferem w liberii przy kierownicy. Wytęża wzrok… — Ależ tak — to jego berliński przyjaciel! Szybko podbiega doń i pyta:
Breslauer, to ty?!
Tak, to ja.
A willa?
To moja własność.
A samochód?
Należy do mnie.
Więc jesteś szczęśliwy?
Szczęśliwy? Jak może być szczęśliwy Anglik po utracie Indii?
Rzecz dzieje się w Ameryce.
W przedziale kolejowym siedzi Żyd, a naprzeciwko niego młody Jankes. Młodzieniec zaczyna popisywać się oryginalną sztuką: opluwa dokładnie ścianę wokół głowy Żyda, po czym wstaje i przedstawia się:
John Clark, mistrz świata w pluciu.
Żyd, nie namyślając się długo, pluje Jankesowi w twarz, po czym również wstaje i przedstawia się:
Szloma Jekesel, amator.